คำวิจารณ์

เพลงได้รับคำวิจารณ์โดยทั่วไปจากนักวิจารณ์เพลง จาคอบ โดรอฟ จากนิตยสารสแลนต์แม็กกาซีนเขียนว่า "แฮนส์ออลโอเวอร์" เป็น "การพนันที่แท้จริงเพียงอย่างเดียว" แม้ว่ามันพยายามหาความเชื่อมโยมระหว่างงานเพลงของพรินซ์ ควีน และไนน์อินช์เนลส์ "แน่นอนว่ามันเป็นหนึ่งในสิ่งที่น่าสนใจที่วงได้อัดออกมา"[17] คล้าย ๆ กัน แม็กอัลไพน์จากบีบีซีมิวสิก เขียนว่า อย่างเพลง "แฮนส์ออลโอเวอร์" และ "สตัตเตอร์" มารูนไฟฟ์แสดงถึงวงดนตรี "ที่ทำได้ที่ดีที่สุดเมื่อพวกเขาเล่นเพลงป็อปเหมือนร็อกเกอร์ไร้คุณธรรมอย่างที่เขาเป็น"[12] บานิแมร์ จากคอนแทกต์มิวสิกกล่าวว่าแม้ว่าเพลงจะวนซ้ำไปมา แต่แสดงให้เห็นดนตรีประเภทที่มารูนไฟฟ์ต้องการจะเป็น[11]

โรเซน จากนิตยสารโรลลิงสโตนเขียนว่า เพลงนี้ "ทำให้นึกถึงเดฟเลปเพิร์ด วงดนตรีอะรีนาร็อกวงใหญ่หน้าโง่" เธอกล่าวต่อไปว่า "แต่มารูนไฟฟ์พิถีพิถันมากเกินไป ตึงเครียดมากไปเล็กน้อย เพื่อที่จะทำให้เพลงมีคำมั่นต่อคนที่ชอบสังสรรค์ เลอวีนและเพื่อน ๆ อาจเป็นพระเจ้าตาสีฟ้า หรือฮอลแอนด์โอตส์ในคริสต์ศตวรรษที่ 21 แต่พวกเขาต้องคลายลงก่อน"[15] ลีอาห์ กรีนแบลต จากเอนเตอร์เทเทนเมนต์วีกลีก็สังเกจถึงอิทธิพลของเดฟเลฟเพิร์ดในเพลง "แฮนส์ออลโอเวอร์"[18] แทมลิน สจ๊วต เขียนให้กับหนังสือพิมพ์เบย์ออฟเพลนตีไทมส์ กล่าวว่าเพลงฟังดูเซ็กซี่และเป็นฟังก์และคล้ายกับเพลงในอัลบั้มที่สอง อิตโวนต์บีซูนบีฟอร์ลอง (2007)[19] นักวิจารณ์จากนิตยสารบิลบอร์ดติดป้ายว่า "แฮนส์ออลโอเวอร์" เป็นเพลงที่ดีที่สุดในบรรดาเพลงอื่น ๆ เช่น "กิฟอะลิตเทิลมอร์" "มิเซอรี" และ "เอาต์ออฟกูดบายส์"[14]

เชิงพาณิชย์

หลังจำหน่ายอัลบั้มแฮนส์ออลโอเวอร์ ยอดดาวน์โหลดเพลงที่สูงทำให้เพลง "แฮนส์ออลโอเวอร์" ปรากฏบนชาร์ตเพลงของประเทศเกาหลีใต้และสเปน เพลงเปิดตัวและขึ้นสูงสุดอันดับที่ 20 บนชาร์ตเพลงสากลของเกาหลีใต้[20] ในชาร์ตซิงเกิลของสเปน "แฮนส์ออลโอเวอร์" ขึ้นสูงสุดอันดับที่ 38 และอยู่ในชาร์ตสัปดาห์เดียว[21]